In mijn tienerjaren wist ik zeker dat ik dokter wilde worden. Tijdens mijn coschappen vond ik werkelijk elk specialisme leuk en boeiend. Uiteindelijk sprak de chirurgie mij het meeste aan en dan met name de chirurgie van het bewegingsapparaat. Iemand presenteert zich met een aandoening en middels een operatie kun je direct een oplossing bieden. Bovendien zie je tijdens de orthopedie werkelijk alle leeftijden. De baby met een heupdysplasie of de oude-van-dage met een versleten heup. Deze diversiteit maakt het vak leuk.
Een operatie is niet altijd nodig. Heel vaak kun je de patiënt helpen met een injectie, een hulpmiddel of gewoon goed advies. Goed luisteren en duidelijke uitleg. Dat is mijn werkwijze. Op zoek gaan naar de hulpvraag, dat is voor mij de uitdaging. Daarna kunnen we samen het behandelplan aangaan. Succes is dan gegarandeerd!
